اداره کل شیلات بوشهر وب سایت اطلاع رسانی
شاید این مطالب برایتان مفید باشد
عموما آن چه به عنوان کیفیت یک غذای گوشتی مطرح می شود . میزان پروتئین قابل جذب و اسید های چرب مخصوصا اسیدهای چرب غیراشباع است . که ازاین نظر هیچ تفاوتی بین میگوی دریایی وپرورشی نیست .
اگردرپرواربندی یک گونه پرورشی ازهرمون ویا آنتی بیوتیک استفاده شود . تجمع این مواد دربافت گوشت می تواند اثر نامطلوبی برمصرف کننده بگذارد. از آن جایی که هم اکنون هیچ هرمون رشدی در غذای میگو مصرف نمی شود واز هیچ آنتی بیوتیکی نیز در طول دوره پرورش استفاده نمی گردد . از این بابت نیز میگوی پرورشی تفاوتی بادریایی ندارد
البته رنگ وشکل ظاهر میگو های دریایی و پرورشی در کشورما با هم تفاوت هایی دارد که این هم مربوط به نوع گونه میگو است . چرا که در سواحل جنوب کشوردر بوشهر عمدتا گونه صورتی یا ببری سبز و در هرمزگان گونه موزی وسفید هندی صید می شود اما در پرورش از گونه سفید غربی استفاده می شود .
پس از صید رنگ گونه میگوی پرورشی روشن تر ورنگ گونه دریایی بوشهرصورتی است . اما هردو میگو پس از پخت کاملا صورتی می شود .
موضوع دو رگ داشتن میگوی پرورشی
عمدتا مردم اظهار می دارند که میگوی پرورشی دو رگ یکی پشت کمر ودیگری زیر شکم دارد ودرموقع تمیز کردن میگو این دو رگ می گیرند و اظهار می دارند که میگوی دریایی فقط یک رگ پشت دارد .
رگ پشت میگو همان روده و قسمتی از دستگاه گوارش است که در موقع پاک کردن آن را می گیرند . رگ زیر شکم نیز طناب عصبی میگو است که این نیز درهردونوع پرورشی ودریایی وجود دارد . اما در پرورشی ها به دلیل نوع گونه و محیط زندگی کدررنگ است و دیده می شود ولی در میگوهای دریایی شفاف است وبه چشم نمی آید و هیچ ضرورتی نیز برای جدا کردن آن از بدن میگودرزمان پاک کردن وجود ندارد .
